Alle drie, ze zijn jog gee jaar oud, zijn enorm lief, aanhankelijk, enthousiast, speels en enorm alert en pienter, wat je van een podenco kunt verwachten. Ze zijn te zien op onderstaande foto, tezamen met een (bruin) teefje.
Het is triest dat deze zo levenslustige honden vaak als jachthond onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven en, als ze niet meer kunnen voldoen aan de eisen voor het jagen worden afgedankt waartoe ook doding behoort.
De drie zijn tezamen met een inmiddels geadopteerd teefje, dat qua karakter veel van een podenco weg heeft, van de straat gehaald door een gezin in de omgeving van Canedo.
Ze zijn nog niet zo heel lang geleden in de shelter opgevangen, omdat de familie moest verhuizen en de vier honden niet mee kon nemen.
Podenco´s verkennen graag de omgeving en nemen dan als het ware de benen, wat zou kunnen worden geinterpreteerd als weglopen. Maar dat is niet het geval. Net als bij de jacht keren ze altijd terug. Wel is het van belang om een voldoende hoge omheining voor de tuin te hebben, want ze kunnen springen en dan is anderlave meter hoog niet voldoende. En uiteraard ze de tijd te gunnen om te wennen aan hun nieuwe thuis..
Graag deel ik een aantal eigen ervaringen van (ook) drie podenco´s.
Alle drie zijn zich vrij snel aan mij gaan hechten. In eerste instantie zijn ze wat afwachtend. Ze hebben vaak ee kleiner hartje dan je zou denken en vinden eerst alles vreemd en (wat) beangstigend. Ze willen weten wie je bent en waar ze zijn (ze zijn immers oienter en alert en zo reageren ze ook op vreemd en vreemden), maar in het algemeen kun je hun vertrouwen vrij snel winnen en heb je een heel trouwe kameraad.
Mijn eerste podenco volgde me overal, ging ook vaak met me mee in de auto en zat dan of liever gezegd ging slapen naast me op de passagiersstoel. Op een keer was een zijraampje kapot gegaan en had ik dat, dacht ik, met een stevig stuk plastic goed afgesloten. Toen ik daarna bij een supermarkt moest zijn en mijn boodschappen had afgerekend ging ik uiteraard naar buiten en daar zat Baron (dat was zijn naam) me voor de ingang keurig op te wachten. Hij wist elk gaatje te vinden om te kunnen ontsnappen om mij te zoeken als ik niet direct bij hem was, bijvoorbeeld in de tuin. Op een keer was hij op het dak geklommen maar kon er niet meer van af. Op het moment dat ik wilde omlopen om hem te redden, voelde ik als het ware een zware bal op mijn hoofd terecht komen. Hij was boven op mij gesprongen. Behalve enorme trouw dus ook een enorm vertrouwen dat je bescherming biedt. Dat laatste merk ik bj alle podenco´s a. Helaas is hij door een ongelukkig voorval ongekomen toen hij op een snikhete dag onder de auto van een vrijwillgster was gaan liggen, die helaas nogal snel wegreed. Dan merk je goed wat een podenco voor je kan betekenen.
De tweede podenco, Mike, is helaas begin dit jaar met twee andere honden gestolen. Ik mis hem nog elke dag en hoop hem ooit nog eens terug te zien. Mike was ook heel erg op mij gericht (en ik natuurlijk ook op hem). Als hij merkte dat ik er aankwam hoorde ik zijn bijzondere emotionele piepgeluid en als ik bij hem kwam sprong hij torenhoog tegen me op als ware met een omhelzing. Ook hij kon rustig het huis uit en de grote tuin in. Op een gegeven moment wil de hij dan zelf weer terug in huis.
De podenco, Sol, die u bij me is, heeft veel op straat gezworven en heeft, volgens mij mede door zijn alerheid het drukke verkeer en de nodige ontberingen overleeft. Ook hij verkent graag de omgeving zoals buiten de shelter, maar als ik hem roep en luid als ik hem niet direct zie,komt hij onmiddellijk naar mij toe. Hij blijft altijd in de buurt als ik daar zelf wandel.
Podenco´s zijn onderling goed sociaal en trouwens ook met andere honden en zeker ook met kinderen en katten. Hoewel als een kat hard wegloopt ze er graag achrer aan willen renen (overigens zonder nare gevolgen).
En nog eend keer over alertheid gesproken, als Sol bij mij in de auto zit lijkt het wel of hij.meerijdt.
Kortom een podenco is een hond om van te gaan houden en andersom ook.´
Dick (Leegwater)
Comments