In mei 2018 besloot een hond, die op straat leefde, haar puppy's ter wereld te brengen in het hooi bij een huis van een vrouw van in de zeventig.
Die wist van niks totdat ze volgende ochtend naar beneden kwam om haar dieren (een hond, kippen, konijnen en kuikens) eten te geven en om de kruiden te halen die ze uit de tuin in de schuur met het hooi had neergelegd. Maar daar kwam ze niet aan toe.
Toen ze dicht bij de schuur kwam, kwam de hond als een bezetene op haar aanvliegen en duwde daarbij een bank halverwege de trap omver. De vrouw vluchtte de trap op en gooide vandaar eten naar haar hond. De kippen, konijnen en kuikens moesten het zonder eten stellen.
We werden gebeld; Kunnen jullie helpen?
De vrouw zit min of meer gevangen, want ze kan niet naar beneden komen.
Dan is er maar één manier; de hond in slaap brengen en dan met de puppy's in de auto tillen en ze achter de keuken in het huis in Louredo in een halfopen omheinde ruimte loslaten.
Dat gebeurde en de eerste tijd eten min of meer naar buiten gegooid. Maar vrij snel kon ik een bak met voer rustig buiten zetten en steeds een beetje verder van de keukendeur.
Het vertrouwen begon te groeien en dat werd nog meer toen ik na een paar weken probeerde gelijk met het neerzetten van voer haar even over haar kopje te aaien en te zeggen dat ze een goede moeder was. En dat werd geaccepteerd.
De puppy's werden echter groter en moesten zo langzamerhand zelfstandig leren eten.
Dus twee bakken in de hand en zo ver mogelijk van elkaar (de moederhond en de puppy's).
Een tijdlang was de moeder de baas. Een puppy'die te dicht bij haar kwam joeg ze onbarmhartig weg. Dus veel gekrijs.
Maar dat veranderde. De puppy's gingen het eten claimen. Dus verandering van tactiek om de etensbakken neer te zetten. Die voor de puppy's eerst en dan verderop voor de moeder in plaats van andersom.
En daarna: de puppy's kwamen in de in de shelter en zijn nu volwassen. De moederhond loopt vrij rond en heeft de naam Hope gekregen vanwege hoop op vertrouwen.
En dat heeft ze nu. Ze springt nu tegen me op en is heel aanhankelijk geworden, waarbij een heel lief karakter naar boven is gekomen. Als ik haar nu eten geef moet ik haar eerst aaien en dan gaat ze eten (Pavlov?).
Een heel dankbare taak als een hond vertrouwen krijgt en daardoor relaxed en dus gelukkiger kan leven
Geboren in (naar schatting): april 2017
(Geschreven door: Dick Leegwater)
Comments